W drugiej połowie grudnia i w styczniu bielimy pnie i nasady konarów drzew owocowych oraz gałęzie krzewów owocowych porzeczek i agrestów.
Zabieg ten chroni rośliny przed szkodliwymi różnicami temperatur między dniem a nocą. Zapobiega pękaniu kory następującego w wyniku silnego nagrzewania się pni w ciągu dnia i gwałtownego oziębiania nocą. Drzewa i krzewy uszkadzane są najczęściej podczas okresowych ociepleń, kiedy pod wpływem promieni słonecznych rozhartowują się zewnętrzne tkanki kory. Ponowne pojawienie się mrozu powoduje rozsadzenie i pęknięcie pnia, przemarznięcie gałęzi, a w konsekwencji rany zgorzelinowe będące później siedliskiem chorób grzybowych lub bakterii. Zabieg bielenia musimy czasem wielokrotnie powtórzyć, jeśli wapno zostanie spłukane np. przez deszcz. Pnie powinny być pomalowane do końca marca.
Do zabiegu używamy gotowego wapna do bielenia drzew, które rozcieńczamy wodą lub mleka wapiennego o konsystencji błotka. By uzyskać mleko, na 10l wody dajemy 2 kg wapna oraz trochę gliny lub krowieńca. Można dodać również mąki lub krochmalu z mąki ziemniaczanej. Dodatki te ułatwiają przyklejenie się preparatu do pnia drzewa. Mieszaninę nanosimy miękkim pędzlem malarskim. Południową i południowo-zachodnią stronę drzewa, silniej nagrzewającą się, należy pomalować trochę wyżej.
Malowanie wapnem w późnych miesiącach wiosennych nie przynosi roślinom żadnej korzyści. Nie chroni przed pękaniem kory i nie niszczy larw szkodników ani zarodników grzybów, ponieważ wapno nie ma takich właściwości. Podczas bielenia należy chronić oczy, gdyż wapno jest substancją drażniącą. W przypadku zachlapania przemyć dużą ilością letniej wody.
