Pełne, dzwonkowate kwiaty tej ślicznej odmiany mają ciepłą, pomarańczowo-czerwoną barwę i są zebrane w kwiatostany. To diploid wyhodowany przez Milesa-J. w 1975 roku. Liście wąskie, łukowato wygięte. Kępa dorasta do 45-60 cm wysokości i szerokości. Grube, mięsiste i długie korzenie sięgają do ok.50 cm w głąb ziemi. Podłoże najlepiej żyzne ogrodowe, umiarkowanie wilgotne, stanowisko słoneczne lub widne półcieniste. Toleruje pH lekko kwaśne, obojęne lub lekko zasadowe czyli od 6,1 do 7,5. Doskonale znosi suszę, jest zdrowa, niewymagająca, mrozoodporna. Polecamy do nasadzeń ogrodowych w większych grupach, w miastach, parkach, jako obwódki, do zagospodarowywania większych przestrzeni. Zwarty pokrój umożliwia sadzenie roślin w różnego rodzaju pojemnikach wykorzystywanych do dekoracji balkonów, tarasów lub kawiarnianych ogródków. Liliowce ogólnie jako gatunek to jedne z najcenniejszych bylin ogrodowych.
Wyjaśnienie terminu:
Diploid
- liliowiec posiadający 22 chromosomy w jądrze komórkowym. Większość gatunków botanicznych oraz niemal wszystkie stare odmiany zarejestrowane do 1960 r. to diploidy. Diploidy charakteryzują się delikatną budową, mają wąskie liście, cienkie łodygi, zwiewne i delikatne płatki kwiatów. Wiążą 20-50 nasion w każdej torebce nasiennej. Odznaczają się mniejszą wytrzymałością na suszę i gorsze warunki glebowe niż tetraploidy. (definicja za http://www.liliowce.cba.pl/slownik.html)
