Wysokie i okazałe drzewo liściaste o grubym, zwykle nisko rozgałęzionym pniu i rozłożystej koronie wspartej na kilku potężnych, często łukowato wygiętych konarach. Liście głęboko i bardzo ostro klapowane, jesienią przebarwiające się na niezwykle efektowny, jaskrawoczerwony lub purpurowy kolor (stąd nazwa). Przed opadnięciem przybierają barwę intensywnego brązu. Srebrzysto-popielata kora długo pozostaje gładka, dopiero u starych drzew staje się ciemniejsza i chropowata. Kwiaty męskie są zebrane w luźno zwisające, kłosowate kwiatostany. Kwiaty żeńskie wyrastają pojedynczo na krótkich szypułkach. Owocem są orzechy zwane żołędziami, w kształcie jajowate do kulistych, osiągające do 3 cm długości i dojrzewające w drugim roku po kwitnieniu. Stanowisko słoneczne. To mało wymagający gatunek. Poradzi sobie nawet na słabych i piaszczystych glebach. Najlepsze warunki do rozwoju zapewni mu podłoże żyzne, gliniasto-piaszczyste, przepuszczalne oraz dość wilgotne. Bardzo dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza, tak więc może być stosowany w okręgach przemysłowych. Znosi mrozy do -40°C, a wiosenne przymrozki nie zagrażają nawet młodym osobnikom, które w razie przemarznięcia, szybko się regenerują. Stanowi bardzo ciekawy akcent w zadrzewieniach krajobrazowych, parkowych itp. Szczególnie pięknie prezentuje się jako soliter, także w dużym ogrodzie.
