Piękne, malownicze, szerokostożkowe, majestatyczne z czasem drzewo o szerokiej, rozłożystej koronie, dorastające do 35 m wysokości. Pień zwykle niski, gruby, często już od ziemi rozdzielajacy się na kilka potężnych konarów. Kora na pniu i starszych gałęziach jasnożółto-szara, łuszcząca się obficie cienkimi, dużymi płatami. Świeżo złuszczony pień ma barwę zielonkawoszarą. Liście żywozielone, lekko błyszczące, duże, dłoniasto klapowane (podobne do liści klonu); młode liście pokryte gęstym, brunatnym kutnerem, starsze nagie. Jesienią liście przebarwiają się na żółto i brązowożółto. Kwiaty niepozorne, wiatropylne, zebrane w gęste, kuliste główki zwisające na długich szypułkach. Owoce - orzeszki, zebrane w gęste, kuliste owocostany średnicy 2-2,5 cm, zwisające na długich szypułkach, na zimę pozostające na drzewie. Wymaga żyznych gleb, najlepiej piaszczysto-gliniastych, dostatecznie wilgotnych. Stanowisko raczej ciepłe i koniecznie słoneczne. Bardzo dobrze rośnie nad brzegami wód stojących i płynących. Dobrze znosi niską wilgotność powietrza i wysokie temperatury letnie, a także znaczne zanieczyszczenie powietrza pyłami i dymami. Wytrzymałość na mrozy dość wysoka, zwłaszcza drzew starszych. Młode egzemplarze mogą u nas przemarzać podczas surowych zim. Na czas zapowiadanych ostrych mrozów należy rośliny okryć. W maju i czerwcu liście platana mogą być uszkadzane przez grzyb Gleosporum nervisequum, który powoduje ich opadanie. Platan polecany jest przede wszystkim do dużych parków miejskich oraz obsadzania szerokich ulic, skwerów i placów.
