Wierzba purpurowa określana jest bardzo często jako wiklina. Poza tym bywa określana jako wierzba czerwona, ze względu na barwę pędów. Jest to zazwyczaj wysoki krzew, rzadziej niewielkie drzewo o krzaczastym pokroju. Osiąga najczęściej średnicę około 2- 3 m. Młode pędy purpurowe, długie, elastyczne. Liście o długości dochodzącej nawet do 10 cm, z wierzchniej strony zielone, a na spodniej bardziej sine. Kwiaty (kotki) do kilku centymetrów długości, cienkie, ukazujące się jeszcze przed rozwojem liści na przełomie marca i kwietnia. Nie jest wymagająca, radzi sobie na większości gleb, jednak warunkiem powodzenia uprawy jest wilgotne podłoże. Lubi miejsca ciepłe, nasłonecznione, ale może rosnąć i w półcieniu. Roślina odporna na mrozy. W czasie długotrwałej suszy należy ją podlewać. Wierzba purpurowa jest rośliną owadopylną i miododajną. Kora wierzby purpurowej zawiera m.in. salicynę wykazującą silne działanie przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Dobrze będzie się prezentować na brzegu oczka wodnego. Można też uprawiać ją w skrzyniach i donicach ustawionych na balkonach i tarasach.
